ชนเกือบตาย จะจ่ายแค่ 2 หมื่น

รถซาเล้งที่ผมนั่งมา มีเพื่อนผมเป็นผู้ขับขี่ ถูกรถยนต์ชน เพื่อนผมเสียชีวิต ส่วนผมเกือบตาย มีบาดแผลฉีกขาดตามใบหน้า คอ ขาขวา และส้นเท้าทั้งสองข้าง เหตุเกิดเมื่อวันที่ 6 มกราคม 2555 เวลาประมาณ 01.30 น.

ผมถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลสิรินธร และถูกส่งต่อไปยังโรงพยาบาลปิยะมินทร์ นอนรักษาตัวอยู่ประมาณ 20 วัน โดยแพทย์โรงพยาบาลปิยะมินทร์ได้ทำการเอกซเรย์และแจ้งผลว่าปกติ โดยไม่ให้ดูฟิล์มเอกซเรย์ ผมขอมาเป็นหลักฐานก็ถูกปฏิเสธ โดยไม่ทราบสาเหตุ  ผมนอนอยู่โรงพยาบาล ตัวแทนบริษัทประกัน แอลเอ็มจี ประกันภัย ที่เจ้าของรถยนต์ทำประกันชั้น 1 ไว้ ไม่เคยไปเยี่ยม หรือสอบถามใดๆ เลย มีแต่นัดเจรจาเมื่อวันที่ 27 มกราคม ที่ สน.อุดมสุข เพื่อทำบันทึกการตกลงชดใช้ค่าสินไหมทดแทน โดยมีตัวแทนผู้เสียชีวิต ภรรยาของผม ผู้ขับขี่(คู่กรณี) ตัวแทนบริษัท เทเวศประกันภัย (พ.ร.บ.) และตัวแทนบริษัท แอลเอ็มจี ประกันภัย (ภาคสมัครใจ) เจรจากัน ต่อหน้าเจ้าพนักงานตำรวจ ซึ่งกรณีของเพื่อนผมที่เสียชีวิต ญาติได้เรียกร้องค่าปลงศพเป็นจำนวนเงิน 5 แสนบาท

ในวันนั้น ผมยังนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล จึงไม่สามารถเรียกร้องกับทางบริษัทประกันได้ เพราะต้องดูอาการบาดเจ็บว่าจะหายเป็นปกติหรือไม่ ซึ่งหลังจากออกจากโรงพยาบาลจนถึงปัจจุบัน อาการบาดเจ็บยังไม่หายเป็นปกติ มีอาการคอแข็ง เจ็บปวดบริเวณต้นคอมาก ไม่สามารถหันใบหน้าได้ ส่วนมือและแขนยังขยับลำบาก แผลที่ใบหน้าและลำคอยังมีเศษกระจกติดอยู่ ต้องแงะกระจกออกจากแผล เลือดไหลซึมออกมาตลอด
    ภรรยาของผมติดต่อไปยังตัวแทนบริษัทประกัน แอลเอ็มจี เพื่อเรียกร้องเงินชดใช้ จำนวน 4 แสนบาท เป็นค่ารักษาพยาบาล และชดเชยรายได้ที่ต้องสูญเสียระหว่างรักษาตัว ซึ่งจนถึงทุกวันนี้ ยังไม่สามารถทำงานหาเลี้ยงครอบครัวได้
    ทางตัวแทนประกันแอลเอ็มจี ปฏิเสธ และแจ้งว่า จะจ่ายให้แค่ 2 หมื่นบาท ส่วนค่ารักษาพยาบาลให้ผมไปรักษาโดยใช้สิทธิ์ 30 บาทของผมเอง โดยจะไม่จ่ายค่าชดเชยใดๆ ทั้งสิ้น
    ระนอง
    ฝ่ายสื่อสารองค์กร บริษัท เทเวศประกันภัย จำกัด (มหาชน) ชี้แจงว่า อุบัติเหตุครั้งนี้ รถยนต์ทำประกันภัยภาคบังคับ หรือ พ.ร.บ. กับ บริษัท เทเวศประกันภัยฯ และภาคสมัครใจ กับ บริษัท แอลเอ็มจีประกันภัย จำกัด โดยผู้ขับขี่เป็นฝ่ายประมาท เป็นเหตุให้ผู้ขับรถซาเล้งเสียชีวิต และผู้โดยสารรถคู่กรณี คือ คุณระนอง ได้รับบาดเจ็บ ซึ่งในการเจรจาชดใช้ค่าสินไหมนั้น ในส่วนของเทเวศประกันภัย ได้มีการตกลงชดใช้เต็มความคุ้มครองในส่วน พ.ร.บ. เป็นเงิน 2 แสนบาทแก่ทายาทผู้เสียชีวิต ส่วนภาคสมัครใจ แอลเอ็มจี ประกันภัย ชดใช้ 3 แสนบาท เป็นที่ยุติ
    ส่วนกรณีคุณระนองผู้บาดเจ็บ เทเวศประกันภัยได้ออกหนังสือรับรองค่ารักษาพยาบาลผู้โดยสารฯ ให้แก่โรงพยาบาลปิยะมินทร์ จำนวน 5 หมื่นบาท เต็มวงเงินความคุ้มครองของกรมธรรม์ พ.ร.บ. ส่วนค่าสินไหมต่างๆ ทาง แอลเอ็มจี ประกันภัย จะเป็นผู้พิจารณาชดใช้ให้ต่อไป
    ด้าน ฝ่ายสินไหมทดแทน บริษัท แอลเอ็มจี ประกันภัย จำกัด ชี้แจงว่า กรณีผู้เสียชีวิต ได้จ่ายค่าสินไหมจำนวนเงิน 3 แสนบาทให้แล้ว กรณีคุณระนอง ผู้บาดเจ็บ ตามบันทึกการเจรจาค่าสินไหม ลงวันที่ 27 มกราคม 2555 โดยพนักงานสอบสวน สน.อุดมสุข ระบุว่า คุณระนองเรียกร้องค่าบาดเจ็บเป็นเงินจำนวน 4 แสนบาท ค่าสินไหมยังไม่ยุติ โดยจะนัดเจรจากันในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา 17.00 น.
    ส่วนอาการบาดเจ็บของคุณระนอง ตามใบรับรองแพทย์ รพ.ปิยะมินทร์ ระบุว่า อุบัติเหตุจราจรทางบก บาดแผลถลอกฉีกขาดหลายตำแหน่ง (ใบหน้า คอ ขาขวา ส้นเท้า 2 ข้าง) เห็นควรให้หยุดพัก 6 มกราคม-4 กุมภาพันธ์ 2555 รวม 30 วัน หยุดพัก 30 วัน หมายถึง ระยะเวลาที่หมอให้พักเพื่อให้อาการบาดเจ็บหายหรือทุเลา มิใช่เป็นการเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลตลอดทั้ง 30 วัน
    ในวันที่ 27 มกราคม 2555  ผู้บาดเจ็บได้เรียกร้องค่าขาดรายได้และค่าสินไหมรวม 4 แสนบาท โดยผู้บาดเจ็บแจ้งว่าจะเข้าไปรักษาพยาบาลต่อ พนักงานบริษัทจึงขอให้เก็บใบเสร็จค่ารักษาไว้เพื่อมาตั้งเบิกกับบริษัทได้ แต่ถ้าใช้สิทธิบัตรทองไม่สามารถเบิกค่ารักษาซ้ำได้ และขอให้นำเอกสารทางการแพทย์ระบุอาการเพิ่มเติมถ้ามีความรุนแรงกว่าเดิม  เพื่อใช้ในการพิจารณาค่าสินไหมในการนัดหมายครั้งหน้า
    ต่อมาวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2555 ผู้บาดเจ็บได้พูดคุยทางโทรศัพท์กับพนักงานสินไหมบริษัท โดยปรึกษาว่ายังไม่หายดีจะไปหาหมออีก ทางพนักงานแนะนำให้ไปโรงพยาบาลเดิม เพราะมีประวัติอยู่แล้ว และให้เก็บบิลไว้ตั้งเบิก ผู้บาดเจ็บสอบถามว่า จะเรียกร้องค่าชดเชยการขาดรายได้ได้หรือไม่ อย่างไร พนักงานชี้แจงว่า ประเมินตามใบรับรองแพทย์ที่ให้หยุดพัก 30 วัน เฉลี่ยตามฐานานุรูป 200-300 บาทต่อวัน ส่วนค่าสินไหมอนามัยอันเนื่องจากการบาดเจ็บ ยังไม่ได้เจรจา เพราะนัดไว้วันที่ 13 กุมภาพันธ์ ที่ สน.อุดมสุข ซึ่งทางบริษัทจะพิจารณาตามอาการบาดเจ็บที่แพทย์ระบุในใบรับรองแพทย์เป็นสำคัญ
    ลุงแจ่ม