หายนะประกันภัย

ฉบับที่ผ่านมาเพิ่งกล่าวถึงท่านเลขาธิการ คปภ.อยู่แหม็บๆว่ายังจม ปลักอยู่กับกองทุนประกันภัยพิบัติ แต่ฉบับนี้เป็นอิเหนาซะเองแล้วครับ! เพราะหลังจากที่ได้มีโอกาสฟังกาลข้างหน้าของธุรกิจประกันวินาศภัย จากกูรูคนดังของวงการ เชื่อได้เลยใครรับรู้คงตาโตเท่าไข่ห่านส่วนกูรูคนบอกเล่าต้องขออนุญาตไม่เปิดนาม เพราะกลัวว่าถ้าเปิดแล้วคงต้องย้ายไปอยู่บริษัทสหบาทาประกันภัยอีกรายหนึ่ง ทั้งนี้ ประเด็นสถานการณ์ประกันภัยในกาลข้างหน้าที่กูรูท่านนี้วิเคราะห์ให้ฟัง สรุปสถานการณ์ได้สั้นๆ อย่างกระชับที่สุดบรรลัยประกันภัย!
อันเป็นผลมาจากค่าสินไหมทดแทนจากมหาอุทกภัยเมื่อปลายปีที่ผ่านมา จนจำเนียรกาลล่วงเลยมาป่านฉะนี้ค่าสินไหมทดแทนที่จะต้องจ่ายประมาณ 4 แสนล้านบาท ปรากฏว่ามีการจ่ายจริงกันแค่ 30% เท่านั้น

สดับได้ว่าความคุ้มครอง 1 กรมธรรม์ที่มีการจ่ายค่าสินไหมสูงสุดเกินกว่าหมื่นล้านบาท มีการจ่ายจริงรับกันเห็นๆไปแล้ว 4 ฉบับด้วยกันแล้วอีก 70% ที่ยังไม่จ่ายสถานการณ์เป็นอย่างไร กูรูบอกว่าความเคลื่อนไหวล่าสุดบ่งชี้ว่าคนในวงการประกันวินาศภัยกำลังเห็นลางหายนะ เพราะเริ่มเห็นลายบริษัทประกันภัยต่อว่าตามประสาชาวบ้านส่อเค้าชักดาบครับผม! โดยเหตุผลที่บริษัทประกันภัยต่อเริ่มออกอาการไม่จ่าย เพราะไม่ยอม รับใน “เคลมรายงาน” ของผู้สำรวจภัย (ลอสส์ แอดจัสเตอร์) ซึ่งแม้แต่คนที่ทำงานอยู่ในแวดวงประกันภัยต่อในเมืองไทยยังนินทากันว่า ทำกันอย่างชุ่ยๆ วงเงินสินไหมเป็นหมื่นๆ ล้าน แต่รายงานความเสียหายมีแค่ไม่กี่หน้า เชื่อว่าไม่น่าเกิน 20 หน้า เพียงเท่านี้ยังไม่พอนอกจากตัวเลขความเสียหายของเครื่องจักรแล้ว เหตุผลทุกอย่างเหมือนกันเด๊ะ! และเหตุผลที่เหมือนกันเด๊ะ! เพราะผู้สำรวจภัยในประเทศไทยมีไม่เพียงพอ ขนาดดึงคนต่างชาติเข้ามาช่วยยังบริการให้ไม่ทันแต่ความไม่ทันไม่ใช่เป็นเรื่องที่เอามายกอ้างได้ง่ายๆ โดยเฉพาะสำนักงานคปภ.ไม่ควรอุเบกขา คิดด้านเดียวว่าเป็นเรื่องของธุรกิจไม่เกี่ยวกับสำนักงานคปภ.เพราะเรื่องนี้ทางบริษัทประกันภัยต่อยักษ์ใหญ่ระดับโลกอย่างน้อย 2 รายคือสวิสรี และมิวนิครีเตือนมาก่อนล่วงหน้าแล้วว่า พวกเขามีความกังวลเกี่ยวกับบุคลากรของผู้สำรวจภัยซึ่งมีอยู่จำนวนจำกัด ถึงขนาดเปรียบให้เห็นชัดเจนว่า การสำรวจภัยจากมหาอุทกภัยที่เกิดขึ้นนั้น ต่อให้ประเทศไทยระดมผู้สำรวจภัยจากทั่วโลกมาช่วยกันทำงาน มันก็ไม่เพียงพออยู่ดี

แต่ในที่สุดเสียงเตือนก็เป็นเพียงแค่เสียงผายลม ทั้งบริษัทประกันภัยไทยและสำนักงานคปภ.ยังเพิกเฉย จนส่อเค้ามีปัญหาจนได้เมื่อบริษัทประกันภัยต่อเริ่มออกอาการชักดาบ เพราะเคลมรายงานทำกันชุ่ยๆไม่รัดกุมไม่ละเอียดรอบคอบนินทากันว่าเหตุที่ผู้บริหารบริษัทประกันภัยไทยและผู้บริหารสำนักงาน คปภ.เพิกเฉยไม่ขยับทำอะไรเป็นการป้องกันปัญหาเอาไว้ก่อน เพราะสมองยังไม่พัฒนาไปถึงความรู้ด้านวิศวกรรม รู้แต่การขายเบี้ยประกันภัยแบบตัดราคาอย่างเดียว! มองข้ามช็อต! ถ้าบริษัทประกันภัยต่อไม่ยอมจ่าย แล้วบริษัทประกันภัยไทยจะเอาเงินที่ไหนจ่าย เงินกองทุนประกันวินาศภัยที่มีอยู่ 74,471 ล้านบาท คงไม่พอจ่ายแน่ คงต้องเอาสินทรัพย์ของอุตสาหกรรมประกันวินาศภัยทั้งระบบซึ่งมีอยู่ 7.3 แสนล้าน มาเลหลังขายถึงจะพอเพียงกับค่าสินไหมทดแทนที่เกิดขึ้นเค้าลางแห่งความหายนะเริ่มกันแล้วหรือยังล่ะ