ความคุ้มครอง พรบ.

ความคุ้มครอง พรบ.

1. คุ้มครองทุกชีวิตด้วยพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535

         เพราะทุกชีวิตมีค่า และอุบัติเหตุจากรถแม้จะเป็นสิ่งที่ไม่มีใครต้องการให้เกิดขึ้น แต่ก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยาก ดังนั้น เพื่อให้ความคุ้มครองทุกชีวิตที่ได้รับอุบัติเหตุจากรถ รัฐบาลจึงตรากฏหมายขึ้นเรียกว่า พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 เพื่อให้ ผู้ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตอันเนื่องมาจากรถ ได้รับการชดใช้ค่าเสียหายและได้รับการรักษาพยาบาลโดยเร่งด่วน สิ่งที่ต้องทำความเข้าใจให้ถ่องแท้ก่อนก็คือ กฏหมายนี้ให้ความคุ้มครองเฉพาะความเสียหายที่เกิดขึ้นแก่ชีวิต ร่างกาย และอนามั้ยเท่านั้น ไม่รวมถึงความเสียหายที่เกิดขึ้นกับทรัพย์สิน เช่น ค่าซ่อมรถแต่อย่างใด หรือที่เราเรียกว่า "ซ่อมคนแต่ไม่ซ่อมรถ" นั่นแหละ

2. ทุกคนอบอุ่นใจ เมื่อมีกฏหมายคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ

         ประชาชนทุกคนที่ได้รับอุบัติเหตุจากรถจะได้รับความคุ้มครองตามกฏหมาย ไม่ ว่าผู้ประสบภัยนั้นจะเป็นใคร อยู่ที่ไหน ในรถหรือนอกรถ เป็นผู้ขับขี่ ผู้โดยสาร เจ้าของรถ คนเดินถนน หากได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตอันเนื่องมาจากอุบัติเหตุที่เกิดจากรถจะได้ รับความคุ้มครองตามกฏหมาย กล่าวคือ ได้รับการชดใช้ค่าเสียหายเป็นค่ารักษาพยาบาลหรือค่าปลงศพแล้วแต่กรณี

3. กฏหมายนี้ไม่ใช่คุ้มครองเฉพาะบุคคลที่สาม

         เกิดความสับสนในการเรียกชื่อกฏหมายนี้เสมอว่า เป็นกฏหมายคุ้มครองบุคคลที่สามบ้าง หรือประกันภัยบุคคลที่สามบ้าง ซึ่งไม่ถูกต้องเพราะการประกันคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 เป็นการให้ความคุ้มครองเสียหายที่เกิดขึ้นกับชีวิต ร่างกาย และอนามัยของทุกคน ที่ประสบภัยจากรถ ไม่ว่าจะเป็นใคร อยู่ในรถหรือนอกรถ หากแต่การประกันความรับผิดต่อบุคคลภายนอกหรือการประกันภัยบุคคลที่สาม จะให้ความคุ้มครองความเสียหายที่เกิดขึ้นแก่ชีวิต และทรัพย์สินของบุคคลภายนอกโดยจะไม่รวมถึงผู้เอาประกันภัย ผู้ขับขี่บุคคลในครอบครัวของผู้เอาประกันภัย หรือลูกจ้างทางการที่จ้าง

4. ความคุ้มครองที่ผู้ประสบภัยหรือทายาทจะได้รับ

         เมื่อจัดทำประกันภัยตามกฏหมายนี้ ผู้ประสบภัยจากรถจะได้รับความคุ้มครองสูงสุดไม่เกิน 50,000.- บาท/คน สำหรับความเสียหายต่อร่างกายหรืออนามัย และ 200,000.- บาท/คน สำหรับความเสียหายต่อชีวิตสูญเสียอวัยวะหรือทุพพลภาพถาวร แล้วแต่กรณีโดยอาจแยกพิจารณาได้ดังนี้ คือ
       
         (1) ค่าเสียหายเบื้องต้น ซึ่งกฏหมายบัญญัติให้บริษัท หรือกองทุนทดแทนผู้ประสบภัย จะต้องจ่ายแก่ผู้ประสบภัยให้แล้วเสร็จภายใน 7 วัน นับแต่วันที่ได้รับคำร้องขอ โดยไม่ต้องรอการพิสูจน์ถึงความรับผิดซึ่งขณะนี้กำหนดไว้ไม่เกิด 15,000.- บาท
         (2) ค่าเสียหายส่วนที่เกิดจากค่าเสียหายเบื้องต้น บริษัทจะชดใช้เมื่อพิสูจน์ความรับผิดเรียบร้อยแล้ว